La Terapia de Juego Cognitivo-Conductual fue desarrollada por Susan M. Knell y, en la actualidad, es una intervención que adapta las técnicas CBT respaldadas empíricamente en un entorno de juego con niños pequeños. La Terapia de Juego Cognitivo-Conductual enfatiza la participación directa del niño, con diversas problemáticas, en el proceso terapéutico. Todo el trabajo en Terapia de Juego Cognitivo-Conductual incluye encuentros regulares con los padres con el fin de recopilar información sobre los progresos del niño, monitorear e intervenir en la interacción padre-hijo y brindar indicaciones fundamentales para el logro de los objetivos terapéuticos.

Treinta años después de sus primeras aplicaciones, la Terapia de Juego Cognitivo-Conductual (TPJC) vuelve a ocupar un lugar central como terapia de elección para la infancia. Nació como una terapia dirigida a niños, incluidos los preescolares, capaz de integrar técnicas CBT basadas en evidencia dentro del paradigma de la Terapia de Juego.
El volumen presenta la actualización del modelo teórico de la TPJC por Maria Angela Geraci, donde, además de integrar todos los estudios presentes en la literatura, subraya el papel decisivo de la conceptualización del caso en la TPJC. Finalmente, define un camino para seleccionar herramientas y procedimientos apropiados junto con un diseño de ruta para futuras investigaciones.

BİLİŞSEL DAVRANIŞCI OYUN TERAPİSİ HAKKINDA Bilişsel Davranışçı Oyun Terapisi (BDOT) oyun terapisi paradigması içinde bilişsel ve davranışçı müdahaleleri birleştirmektedir. Bilişsel-davranışçı ilkelere dayanan teorik bir çerçeve sağlamaktadır ve bunları gelişimsel olarak hassas bir yolla bütünleştirmektedir. Böylece, sözlü ve sözlü olmayan yaklaşımların yanında oyun, problemlerin çözümünde kullanılmaktadır. Bilişsel-davranışçı terapiler, bilişlerin insanların nasıl hissettiği ve davrandığını belirlediği ve hatalı bilişlerin psikolojik rahatsızlıklara yol açtığı temel varsayımına dayanmaktadır. Bilişsel-davranışçı terapiler uyumsuz düşünceleri belirlemeye, düşüncelerin arkasındaki çıkarımları anlamaya ve sağlıklı bilişsel işleyişe engel olan mantıksız fikirleri düzeltmeye odaklanmaktadır. Gelişimi yaklaşık yirmi beş yıl öncesine dayanan bu gibi terapiler geleneksel olarak yetişkinlerle kullanılmaktayken; son zamanlarda ergenler ve çocuklarla da kullanılmaya başlanmıştır. Okul öncesi ve okul dönemindeki çocuklarının düşünce sistemlerindeki çarpıtmaları anlamak ve düzeltmek için çok küçük oldukları yaygın olarak kabul görmektedir. Bununla birlikte, BDOT’daki yeni gelişmeler, tedavi gelişimsel olarak duyarlı olursa ve çocukların ihtiyaçlarına uyum sağlanarak düzenlenirse, bilişsel stratejilerin küçük çocuklarla da etkin bir şekilde kullanılabileceğini göstermektedir. Örneğin, bilişsel terapi metotları yetişkinlerle direk konuşulurken, çocuklara dolaylı olarak, oyun faaliyetleri ile iletilmelidir. Özellikle, kuklalar ve oyuncak hayvanlar mantıksız davranışlara karşı gelme ve pozitif öz ifade gibi bilişsel stratejilerin kullanılmasını modellemede çok faydalı olabilmektedir. BDOT, yapılandırılmış ve hedef odaklıdır ve müdahalesi doğası gereği yönlendiricidir. Bilişsel Davranışçı Oyun Terapisi (BDOT), “Yenikapı- Psikoloji ve Terapi Yayınları” tarafından okurlara sunulmuştur.