OYUN TERAPİSİ
Oyun Terapisi, çocuğun düşüncelerinin, ihtiyaçlarının ve duygularının ifade edilmesini ve işlenmesini desteklemek için oyunun terapötik bağlamlarda stratejik kullanımıdır.
Oyunun her zaman bir iletişim aracı, çocukları anlamak ve terapötik ilişkiler geliştirmek için ipuçları olarak kabul edilmiş olmasına rağmen, Oyun Terapisi, Yönlendirici Oyun Terapisi ve Yönlendirici Olmayan Oyun Terapisi olarak ayrılan yaklaşımda benzerlikler ve farklılıklar sunan farklı teorik çerçevelerde gelişmiş bir paradigmadır.BDOT yönlendirici yaklaşımlar arasında yer alır.
Knell (2009), bu iki yaklaşım arasındaki en göze çarpan benzerlikleri ve farklılıkları şu şekilde gruplayarak tanımlar: yönlendirme ve terapinin amaçları, oyun materyalleri ve etkinlikleri, eğitim olarak oyun, oyun yorumları ve bağlantıları, övgü.
YÖNLENDİRME VE HEDEFLER
Yönlendirici olmayan oyun terapisinde, yönlendirme kabul edilmez çünkü çocuklar herhangi bir dış dayatma olmadan oldukları gibi kabul edilmelidir. Ancak BDOT’da terapötik hedefler belirlenir ve bu hedeflere yönelik yönlendirme, müdahalenin temelini oluşturur.
OYUN MATERYALLERİ VE AKTİVİTELERİ
Yönlendirici olmayan oyun terapisinde, oyun materyalleri, aktiviteler ve oyunun yönü her zaman çocuk tarafından seçilir. BDOT ise bu unsurların çocuk ve terapist tarafından seçildiği bir yaklaşımdır.
EĞİTİCİ OLARAK OYUN
Yönlendirici olmayan oyun terapisinde, bir yönlendirme biçimi olarak görüldüğü için eğitim uygun değildir. BDOT’da oyun, alternatif ve daha uyumlu beceri ve davranışları öğretmek için kullanılır.
YORUMLAR VE BAĞLANTILAR
Yönlendirici olmayan oyun terapisinde, terapist çocuğun oyununu yorumlamaz, fakat koşulsuz kabulünü yansıtır. BDOT terapisti, çocuğun oyununa ilişkin yorum bildirir, çatışmaları ve önemli konuları çocuk için sözlü ifadeye döker.
ÖVGÜ
Yönlendirici olmayan oyun terapisinde, övgü uygun görülmez çünkü çocuğa terapistin onu olduğu gibi kabul etmediğini, terapistin onun farklı bir şekilde olmasını istediğini iletir. BDOT’da övgü, terapinin çok önemli bir bileşenidir. Övgü, çocuğa hangi davranışların uygun olduğunu bildirir ve bu davranışları çocukta pekiştirir.